จากบทความใน tastythailand.com ว่ากันว่าในสองสามปีที่ผ่านมา ความสามารถด้านภาษาอังกฤษของคนเวียดนามและลาวแซงหน้าคนไทยไปมาก จนเรามาอยู่อันดับรั้งท้ายในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และสาเหตุก็มาจากระบบการศึกษาไทย ทำไมถึงเป็นอย่างนั้นล่ะ
1. การศึกษาไทยใช้ระบบท่องจำในห้องเรียน นักเรียนถูกสอนให้คัดลอกสิ่งที่ครูเขียนบนกระดาน แล้วจำ ไม่ต้องคิด ไม่ได้ตั้งคำถามไม่ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็น
2.ไม่มีการสอนให้คิดแบบมีวิจารณญาณ การคิดแบบมีวิจารณญาณ หรือพูดง่ายๆ สั้นๆ ก็คือการคิดวิเคราะห์ เป็นทักษะสำคัญมากๆ ในการศึกษา แต่นักเรียนไทยไม่ได้ถูกสอนให้คิดแบบนี้ ดังนั้นเมื่อต้องคิดวิเคราะห์โครงสร้างภาษาอังกฤษที่ซับซ้อน จึงทำไม่ได้ นอกจากนี้การคิดแบบมีวิจารณญาณยังนำมาซึ่งความมั่นใจในตัวเอง จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่นักเรียนไทยจำนวนมากไม่มีความมั่นใจที่จะพูดภาษาอังกฤษ
3. เน้นไวยากรณ์เป็นหลักในการเรียนภาษาอังกฤษในห้องเรียน ให้ความสำคัญกับไวยากรณ์เป็นที่สุด จึงเป็นเหตุให้นักเรียนไทยเก่งไวยากรณ์ แต่ไม่เก่งพูดเพราะไม่ได้ฝึกฝน
4. ครูภาษาอังกฤษไม่ได้รับการอบรมเท่าที่ควร ครูภาษาอังกฤษในโรงเรียนไทยจำนวนน้อยที่มีทักษะการสอนภาษาอังกฤษได้ตามมาตรฐานตะวันตก และมีครูจำนวนมากที่ยังพูดภาษาอังกฤษได้ไม่ดี ซึ่งสิ่งต่างๆ เหล่านี้ได้ถูกถ่ายทอดไปยังนักเรียน
5. ครูภาษาอังกฤษที่เป็นเจ้าของภาษาก็ไม่มีคุณภาพ สาเหตุจากที่โรงเรียนหลายแห่งให้ค่าจ้างครูภาษาอังกฤษที่เป็นเจ้าของภาษาค่อนข้างต่ำ ครูที่ได้จึงไม่มีคุณภาพ บางครั้งมีใบปริญญาแต่ไม่ใช่ด้านวิชาชีพครู หรือไม่บางทีก็ไม่มีใบปริญญาเลย หรือไม่บางคนก็ใช้วุฒิการศึกษาปลอมอีกต่างหาก
6. กระทรวงศึกษาธิการ ถ้ากระทรวงศึกษาธิการกำหนดมาตรฐานครูภาษาอังกฤษให้เทียบเท่ากับมาตรฐานตะวันตก และเพิ่มค่าจ้างครูภาษาอังกฤษให้สูงขึ้น ก็จะได้ครูที่มีคุณภาพทั้งครูคนไทยและครูชาวต่างชาติ ซึ่งก็จะเป็นผลดีกับนักเรียนไทย
ความสามารถด้านภาษาอังกฤษของคนไทยที่ตกต่ำลงเมื่อเปรียบเทียบกับประเทศอื่นๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ยังส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจและเสถียรภาพอีกด้วย เพราะแรงงานไทยจะสู้แรงงานเวียดนาม ลาว มาเลเซีย และสิงคโปร์ ไม่ได้ ซึ่งก็จะส่งผลให้ประเทศไทยไม่ก้าวหน้า
Source : www.thethaiger.com
