"เวลาสแกนสินค้า อย่าลืมขานว่า 'XX เยน 1 ชิ้น...' เพื่อยืนยันกับลูกค้านะ" พอเอาสิ่งที่เรียนรู้จากการอบรมมาใช้ ลูกค้าที่โยนของลงเคาน์เตอร์ก็โวยวายว่า "คิดเงินเงียบๆไม่ได้รึไง!"
อาจารย์นิชเช่จึงตอบว่า "ขอโทษครับ ทำแบบนี้ก็ทำเพื่อตรวจสอบ"
จากนั้นก็อ่านออกเสียงกระทั่งชื่อนิตยสารที่จะอ่านชื่อก็เกรงใจ
ผมได้เห็นช่วงเวลาที่ความคิดเป็นศัตรูแปรเปลี่ยนเป็นจิตสังหารกับตาแล้ว ช่างเป็นการพัฒนาอย่างก้าวกระโดดของพนักงานร้านสะดวกซื้อผู้ไม่เหมือนใคร พ่อปรัชญาฯ เล่ม 3 มาแล้ว!!
